De spiegel van Kozyrev

Arnout Geulincx (filosoof 1625-1669) schreef ooit “als je niet weet hoe iets in elkaar zit, dan kun je ook degene niet zijn die het beweegt.” Voor hem het bewijs voor een goddelijke interventie. De oude Egyptenaren hebben een theorie over hoe de aansturing van ons lichaam zit. Bij hun was er sprake van een ba en een ka-lichaam. Het ba-lichaam kun je vergelijken met ons fysieke lichaam, het ka-lichaam is het zogenaamde etherisch dubbel. Het ba gaat dood doordat het scheidt van het ka, het ka beweegt het ba. Het ka-lichaam leeft langer en kan een soort van incarneren. Als je goed voor je ka zorgt, dan kan het zelfs met de identiteit (de naam) van het eerdere ba incarneren. Deze twee lichamen zijn verbonden. Deze verbinding, energielijn, koord heeft vele verschillende namen. Ik noem er een paar: Zilveren Koord, Sustrama, Levens-draad, Antahkarana, Regenboogbrug en Jacobs-ladder. Dit koord zit aan de ba kant, aan het fysieke lichaam dus, vast aan de epifyse. Zowel de Egyptenaren als later Geulincx vonden dat alles wat er aan ons aan te sturen is niet plaatsvindt op het niveau van het fysieke lichaam. Ook Descartes maakte een dergelijk verschil. Hij scheidde het objectieve fysieke lichaam en de subjectieve geest of bewustzijn van elkaar. Hij legde, net als in de Vedische, voor boeddhistische literatuur, de verbindende schakel in de epifyse. Ondanks de enorme culturele en historische verschillen een merkwaardige overeenkomst. Oost en west, oud en nieuw. Allemaal gaan ze uit van een fysiek lijf, en nog iets anders. En het vermoedelijke contactpunt tussen beide de epifyse.

Mijn eigen onderzoeken zijn vooral gericht op het functioneren van ons bewustzijn. Als ik, bijvoorbeeld, vrije wil heb waarom ben ik dan afhankelijk van oude, vaak overerfde,  patronen? Het hebben van een overtuiging is niet voor eeuwig, maar sommige hebben we niet uit vrije wil gekozen, en van anderen kunnen we niet met onze wil vanaf. Menigeen weet met zijn hoofd al lang dat hij/zij zus of zo zou moeten doen, zou horen te denken, maar is vervolgens machteloos. Als er al een stuur of een bedieningsknop is, wij zitten er niet achter. Het is werkelijk zo als Geulincx zei. “Als je niet weet hoe iets werkt, dan ben je ook niet degene die het doet.”

De spiegel van Kozyrev biedt een mogelijke oplossing. In de spiegel wordt door de stimulatie van de epifyse, het zilveren koord versterkt. In dit proces worden we het ka-lichaam bewust. Of beter gezegd, het bewustzijn van het ba gaat ook het ka omvatten. Of nog anders uitgelegd, we gaan het gewaar-zijn van ons ka-lichaam bewust worden. Processen die altijd al door het ka worden uitgevoerd (zoals de dood) worden we daarmee bewust. De Egyptenaren hebben allerlei oefeningen om dit te doen, met als doel energie over te hevelen naar het ka-lichaam. De Egyptenaren waren dan ook, net als de chinezen en de alchemisten hier in het westen, op zoek naar het eeuwige leven. Als het ka ons ba aanstuurt, dan kan ik bewust bij die aansturing aanwezig zijn, en bewuste keuzes maken.

Via Olga Kharitidi (boek ‘Het pad naar de sjamaan’), kwam ik achter het bestaan van deze spiegel. Zij beschrijft, als psychiater op zoek naar betere en werkelijke oplossingen voor haar cliënten, haar zoektocht naar de sjamaan. Op haar pad ontmoet zij Kozyrev en neemt plaats in de spiegel. Ik bouwde, vorig jaar, de spiegel van Kozyrev na omdat ik onderzoek doe naar de wijze waarop ons  bewustzijn zich ontwikkelt. Kozyrev heeft de spiegel ontworpen als meetinstrument om zijn idee over torsievelden te bewijzen. In zijn beschrijving is het torsieveld een wetenschap-pelijke naam voor het aloude ether, of akasha veldIII. Hij bewijst dat dit veld werkelijk bestaat, zoals het magneetveld en het zwaartekrachtveld. Tegelijk stelt hij dat dit veld het stromen van de tijd is, of de tijd zelf. Dit dus in contrast met de standaard opvatting over tijd als dimensie. Naast zijn wetenschap-pelijke astrofysische onderzoeken is hij, en daarna zijn leerlingen, onderzoek gaan doen naar de effecten van het torsieveld op ons bewustzijn.

Onderstaande tekst gaat over mijn onderzoek naar de mogelijkheden om ons bewustzijn te ontwikkelen. Het is een samenvatting van mijn avontuur langs vele verschillende vakgebieden in de wetenschap, die mij allemaal in een en dezelfde richting bleken te duwen. De gedachten van de enig bekende Nederlandse filosoof Arnout Geulincx, de onderzoeken van de Russische astrofysicus N. A. Kozyrev (1908-1983), kennis uit de moderne biologie over de stof dimethyltryptamine en de werking van de epifyse, en wat er in verschillende culturen, waaronder de Egyptische ten tijde van de farao’s, is opgetekend over het ka-lichaam (het zogenaamde etherische dubbel). Al deze elementen vlechten een weg die ons kan helpen ons bewustzijn, en met name ons gewaar-zijn, te trainen en open te gaan staan voor een hele nieuwe wondere wereld.